ماموپلاستی چیست؟ جراحی کوچک کردن حجم سینه

ماموپلاستی یکی از جراحی های رایج روز دنیاست. که در سراسر دنیا هر روزه افراد با دلایل متفاوت به پزشکان متخصص مراجعه می کنند و خواستار این نوع از جراحی ها می باشند که این نوع از جراحی با توجه به خواسته بیمار می تواند بین افراد با سنین مختلف متفاوت باشد. ماموپلاستی زیبایی جایگاه خوبی در بین مردم دنیا دارد که در ادامه بیشتر با انواع آشنا می‌شویم.

ماموپلاستی چیست؟

ماموپلاستی کاهنده اندازه پستان باید جوری باشد که بعد از جراحی حس نیپل و توانای شیر دهی فرد از بین نرود. در این نوع از جراحی که با کمترین خونریزی و در محیطی کاملا استریل انجام می شود بدون عارضه بوده و توسط جراحان خبره انجام می‌شود.

جراحان معتقدند انجام عمل ماموپلاستی باید جوری باشد که بعد از انجام جراحی، پایان دوره نقاهت کوچک ترین آسیبی به بیمار نرسد و جای اسکار باقی نماند.

یکی از پر خواستارترین نوع از جراحی را می توان ماموپلاستی دانست از بین این روش ها روش پدیکول تحتانی رایج ترین است. زیرا روشی ایمن و قابل اعتماد می باشد و حس نیپل و آرئول را از بین نمی برد و یکی از روش های استاندارد دنیا محسوب می‌شود.

به تازگی پزشکان روش های بهتر و سالم تری را برای عمل ماموپلاستی پیدا کرده اند که علاوه بر اینکه عوارض و آسیب کمتری به بافت پستان می رساند زیبایی کار هم در نظر گرفته می شود که یکی ازاین روش ها را می توان روش پدیکول میانی دانست.

مشکلات سینه های بزرگ در زنان

1. مشکلات تنفسی
2. ایجاد درد در شانه، گردن و پشت
3. اختلال در فعالیت ورزشی
4. آسیب های روحی و اجتماعی
5. کاهش اعتماد به نفس
6. گوشه گیری بعلت خجالت از حضور در اجتماع

علت بزرگی سینه ها

بزرگی سینه می تواند بعلت بارداری، چاقی، یائسگی، مصرف داروهای هورمونی، ژنتیک باشد.

تحقیقات روش های ماموپلاستی

در روش پدیکول میانی طول مدت عمل جراحی کوتاه تر، اما مقدار نسخ برداشته شده از پستان ها بیشتر است. از لحاظ متغیرهای زیبایی، کنتور پستان پس از جراحی تفاوتی بین دو گروه نشان داد، ولی رضایت بیماران از طول اسکار در گروه پدیکول میانی بیشتر بود.

همچنین میانگین فاصله استرنال ناچ تا نیپل ها به طور معناداری از روش پدیکول تحتانی کم تر است اما تفاوت معناداری بین نیاز به انجام عمل جراحی دوباره، درخواست برداشتن اسکار محل عمل، تقارن بین دو پستان و میزان رضایتمندی کلی بیماران در دو گروه دیده نشد.

از نظر بروز عوارض نیز تنها فراوانی Bottoming out در گروه پدیکول تحتانی به میزان معناداری بالاتر بود و تفاوت معناداری بین نیاز به انجام عمل جراحی دوباره، درخواست برداشتن اسکا محل عمل، تقارن بین دو پستان و میزان رضایتمندی کلی بیماری در دو گروه دیده نشد.

از نظر بروز عوارض نیز تنها فراوانی Bottoming outدر گروه پدیکول تحتانی به میزان معناداری بالاتر بود وتفاوت معناداری بین حس گیری نیپل و آرئول و فراوانی از دست رفتن نیپل و آرئول وجود نداشت. چهار مورد عارضه در گروه پدیکول تحتانی دیده شد (هماتوم، Dehisense، سروما و عفونت هر کدام 1مورد ) تنها یک مورد از این عوارض در گروه پدیکول میانی دیده شد.

بحث و نتیجه گیری درباره ماموپلاستی

بر اساس یافته های مطالعه حاضر، طول مدت عمل جراحی ماموپلاستی در عمل پدیکول میانی به میزان معناداری از پدیکول تحتانی کوتاه تر بود.

Abramson و همکارانش نیز در یک مطالعه نشان دادن که میانگین زمان عمل به طور متوسط 5.104دقیقه بود. در مطالعه های دیگر نیز طولانی بودن عمل جراحی پدیکول تحتانی از معایب این عمل جراحی برشمرده شده است.

همچنین مطالعه حاضر نشان داد که مقدار نسخ برداشته شده از پستان چپ و راست هر دو در روش پدیکول تحتانی به میزان معناداری از پدیکول میانی بیشتر بود. Abramsonو همکارانش در یک مطالعه پس از بررسی 88بیمار متوالی که تحت ماموپلاستی کاهنده با استفاده از روش medialبا Wise pattern skin resection قرار می گرفتند، نشان دادند که میانگین کاهش وزن (در هر دو پستان با هم) 1814گرم بود که به نتایج به دست آمده از این مطالعه بسیار نزدیک است.

در همین رابطه برخی مولفان عقیده دارند که روش پدیکول میانی می تواند با ایمنی کامل برای انجام عمل های برای کاهش حجیم پستان ها، mastopexyیا mastopexyهمراه با augmentationهمزمان استفاده شود.

در مطالعه حاضر همچنین نشان داده شد که اگر چه سه بیمار در گروه پدیکول میانی خواستار برداشتن اسکار محل عمل شدند، ولی این اختلاف از نظر آماری معنادار نبود.

همچنین به نظر می رسد که روش پدیکول میانی با نتایج بهتری از نظر زیبایی شناسی همراه باشد. به عنوان مثال کنتور عالی پستان از عمل جراحی در 7/72 درصد بیماران در گروه پدیکول میانی دیده شد و این میزان در گروه پدیکول تحتانی 5.51درصد بود اما این اختلاف از نظر آماری معنا دار نبود.

شاید با افزایش حجم نمونه بتوان ننشان داد که آیا اختلاف به واقع وجود دارد یا خیر؟ بی نظمی هایی در کانتور ممکن است رخ بدهد. این مسئله به ویژه هنگامی رخ می دهد که که قسمت تحتانی برش برای جلوگیری از ایجاد اسکار inframammaryجمع شده باشد.

اگر چنین بی نظمی با گذشت زمان از بین نرود یا ظاهری صافی پیدا نکنند در نهاین ممکن است نیاز به revisionپیدا کنند. همچنین نتایج بررسی تقارن پستان دو طرف نیز در دو گروه اختلاف معناداری را نشان نداد. نبود تقارن دو طرفه پستان در صورتی که که چشمگیر باشد، می تواند به یک عارضه تبدیل شود.

نبود تقارن ممکن است در حجم شکل با موقعیت nipple-areola complex یا ترکیبی از این عوامل باشد . با صرف میزان قابل توجهی از زمان، برای ترسیم نشانه گذاری قبل از عمل و تایید آن در خلال جراحی با بیمار در هر دو حالت SUPINE و UPRIGHT می توان این مشکل را به حداقل ممکن رساند.

در زمان نشانه گذاری برای ماموپلاستی کاهنده تغییرهایی برای اصلاح مشکلات نبود تقارن انجام می شود. مهم ترین علامت گذاری، علامت گذاری برای تعیین موقعیت جدید nipple-areola complex است. آن باید در جایگاهی متناسب با inframammary انجام شد که آن هم 21تا 25 سانتی متر از بریدگی sternal است.

مطالعه حاضر نیز نشان داد که فاصله استنال تا نپیل در گروه پدیکول میانی به میزان معناداری از گروه پدیکول تحتانی کوتاه تر بود.

از دیگر عوارض عمل ماموپلاستی کاهنده می توان به Bottoming out اشاره کرد. تا کنون روش دقیق که بتواند میزان Bottoming out را به صورت کمی در آورد، ابداع نشده است و تعاریف غیر دقیقی از آن ارائه می شود.

بر اساس یافته های مطالعه حاضر، فراوانی کم شدن حج سینه نیز در گروه پدیکول تحتانی به میزان از گروه پدیکول میانی بالاتر بود. اگر چه کم شدن حج سینه از عوارض شناخته شده به دنبال روش پدیکول تحتانی است، اما بر اساس مطالعه حاضر این عارضه در گروه پدیکول میانی دیده نشد.

Choi و همکارانش نیز نشان دادند که اگرچه مطالعه های پیسین نشان داده است که در خلال سال اول پس از عمل جراحی به روش پدیکول میانی مقداری bottoming out و کاهش پیش رونده در سایز پستان دیده می شود، اما pseudoptosis در سال دوم نسبت به سال اول تغییر معناداری نشان نمی دهد.

حس پستان اهمیت زیادی دارد. علاوه بر اهمیت آن مانند سایر نقاط بدن، از آنجا که پستان در شیر دادن و فعالیت جنسی هم نقش دارد، حفظ حس آن به خصوص در ناحیه ننیپل – ارئول بسیار مهم است.

همچنین خاصیت نعوظ در نیپل در لذت جنسی اهمیت دارد. حس پستان پس از عمل جراحی ماموپلاستی کاهنده یکی از مهم ترین دغدغه های ذهنی بیمار و جراحی است . در مطالعه های پیشین نشان داده شده که در روش پدیکول تحتانی حس نیپل کاهش می یابد.

در مطالعه حاضر نیز نشان داد که کاهش متوسط حس نیپل در 2.21 درصد از بیماران گروه پدیکول تحتانی دیده م شود که اگر چه این میزان از گروه پدیکول میانی بیشتر است ، اما اختلاف معنا داری با آن ندارد. به هر صورت احتمال از دست دادن کامل حس نیپل نیز وجود داد.

همچنین احتمال از دست دادن توانایی شیر دهی نیز وجود دارد. زنان پس از ماموپلاستی کاهنده با موفقیت توانسته اند که شیر دهی داشته باشند اما باید به این بیماران هشدار داد که ممکن است این امر امکان پذیر نباشد . به طور کلی اگر از دست دادن حس نیپل رخ دهد ، به طور معمول در طول یک سال پس از جراحی یا در اینن حدود بهبود می یابد.از دست رفتن دائم حسن nipple-areola complexبسیار نادرست است.

بر اساس یافته های حاضر میزان بروز سایر عوارض (مانند کروز جزئی یا کلم فلپ ، هماتوم ، سروما و عفونت در دو گروه پدیکول تحتانی و پدیکول میانی اختلاف معناداری نشان نداد. aBRAMSONو همکارانش نیز میزان بروز عوارض را در عمل ماموپلاستی کاهنده با استفاده از روش 8.6 media pedicleدرصد به دست آورده اند که در مطالعه حاضر 3درصد بود.

در آخر، یافته های مطالعه حاضر نشان داد که رضایت بیماران از نتیجه عمل جراحی با وجود اینکه در گروه پدیکول میانی بالاتر بود، اما این اختلاف در دو گروه معنا دار نبود.

همچنین درخواست عمل جراحی دوباره نیز در دو گروه اختلاف معناداری نشان نداد. همچنین با توجه به اینکه طول اسکار در گروه پدیکول میانی نسبت به گروه پدکول تحتانی کوچک تر است، رضایت بیماران از طول اسکار در این گروه به میزان معناداری از گروه پدیکول تحتانی بیشتر بود.

بیمارانی که تحت جراحی ماموپلاستی کاهنده قرار می گیرند، به طور کلی از جمله راضی ترین بیماران درمان شده از سوی جراحان پلاستیک هستند.

آنها به طور معمول تسکین فوری دردهای گردن و شانه را تجربه می کنند. در مطالعه منتشر شده در سال 1399نشان داده شد که خطر ابتلا به سرطان پستان پس از ماموپلاستی کاهنده نه تنها افزایش نمی یابد بلکه در واقع خطر ابتلا به سرطان پستان به میزان معناداری کاهش نشان می دهد.

در نهایت اینکه تکنیک های مختلف ماموپلاستی کاهنده با نتایج متفاوت در دوران پس از عمل همراه بوده اند. روش پدیکول تحتانی همچنان به عنوان یکی از شایع ترین روش های به کار گرفته شده در ماموپلاستی کاهنده به شمار می رود.

از طرف دیگر روش پدیکول میانی نیز روشی است که از نظر زیبایی شناسی و راحتی انجام با این روش قابل رقابت است. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در روش پدیکول میانی اگر چه مقدار نسج برداشته شده از پستان ها کمتر است، ولی به همین میزان طول مدت عمل جراحی و فاصله استرنال ناچ تانپیل نیز کوتاه تر و فراوانی Bottoming out کمتر و رضایت بیماران از طول اسکار نسبت به روش پدیکور تحتانی بیشتر است، اما در مورد سایر متغیرها اختلاف معناداری دیده نشد.