روش های زیبایی بینی و انواع آن (روش های تهاجمی و غیر تهاجمی زیبایی بینی)

زیبایی، مشخصه‌ایی با تعریفی مبهم است اما وجود آن به طور کلی غیرقابل تردید است. هنگامی که از زیبایی برای توصیف فرم انسان استفاده می‌شود، می‌توان آن را به عنوان جمع ویژگی‌های صورت یا بدن دانست که باعث ایجاد احساس لذت زیادی در بیننده می‌شوند. روش های زیبایی بینی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند زیرا تناسب بینی با سایر اجزای صورت به عنوان یکی از فاکتورهای زیبایی صورت مطرح شده است.

بینی، اندام بویایی و تنفسی است. این عضو شامل اسکلت بینی است که حفره بینی را در خود جای داده است. چهار عملکرد حفره بینی عبارتند از:

• گرم و مرطوب کردن هوای دم
• به دام انداختن و حذف عوامل بیماری‌زا و ذرات معلق در هوای دم
• مسئولیت حس بویایی
• تخلیه و پاکسازی سینوسهای پارانازال و مجاری اشکی

در شکل زیر، ساختار بیرونی بینی مشاهده می‌شود. ریشه بینی، در بالای بینی و هم سطح مردمک چشم قرار دارد و استخوان‌های بینی را به استخوان پیشانی متصل می‌کند. جفت استخوان بینی از پایین به غضروف‌های جانبی پهن متصل هستند. در قسمت تحتانی بینی، غضروفهای آلار (تشکیل دهنده نوک بینی) قرار دارند. شیب بینی به سمت نوک بینی، دورسوم نامیده می شود. کلوملا، تیغه‌ی کوچکی بین دو سوراخ بینی است.

شکل 1: بینی خارجی

شکل 2: انواع شکل بینی

در شکل 2 انواع شکل‌های بینی نشان داده شده است. به طورکلی با توجه به نوع پوست بینی و ضخامت آن می‌توان دو نوع بینی استخوانی و گوشتی را در نظر گرفت. از مشخصات بینی گوشتی می‌توان به پوست ضخیم و چرب، غضروفهای ضعیف، نوک گوشتی پهن و افتاده و پره‌های باز بینی اشاره کرد. پوست ضخیم این نوع بینی ممکن است ناشی از غدد چربی یا بافت بسیار باشد. بینی استخوانی دارای پوستی نازک و استخوان بندی قویتر و برآمدگی (قوز) هستند.

شکل 3: بینی گوشتی

بینی و زیبایی آن

در واقع زیبایی را می‌توان به عنوان انگیزه‌ایی برای تعداد زیادی از رفتارهای انسان از جمله اقدامات اجتماعی، تولید مثل، معماری و هنر معرفی کرد. هنر حاصل از تمدن‌های پی در پی نشانگر تمایل مداوم بشر برای به تصویر کشیدن زیبایی است و در طی تقریباً 30000 سال، شکل انسان به تصویر کشیده شده در هنر به عنوان یک ثبت تاریخی برای تغییر استانداردهای زیبایی عمل می‌کند.

صورت مجموعه‌ای پیچیده از سطوح با تنوع فوق‌العاده است. تناسب بینی با سایر اجزای صورت به عنوان یکی از فاکتورهای زیبایی صورت مطرح شده است. زاویه‌های مختلفی در تعیین یک بینی ایده‌آل در نظر گرفته می‌شوند. خطوط متصل کننده پل بینی به گلابلا (برجستگی پیشانی) و پل بینی به نوک، زاویه بینی – پیشانی یا ﻧﺎزوﻓﺮوﻧﺘﺎل (NFR) را تشکیل می‌دهند.

در حالت ایده‌آل، این زاویه 115 تا 130 درجه است (شکل 4). صفحه صورت (FP) یک بخش دو بعدی شامل گلابلا و جلوترین قسمت چانه (pogonion) است. زاویه بینی – صورت (NFA)، زاویه بین FP و خط مماس با پشت بینی (دورسوم) است (شکل 5). NFA ایده‌آل در حدود 36 تا 38 درجه است.

زاویه نازومنتال از برخورد مماس دورسوم بینی و خط اتصال نقطه تعریف نوک به pogonion شکل می‌گیرد (شکل 6). محدوده زیبایی آن در حدود 120 تا 132 درجه تعریف شده است. اگر این زاویه بزرگتر باشد سوراخ‌های بینی بزرگتر نشان داده می‌شوند. زاویه ﻧﺎزوﻻﺑﻴﺎل یا زاویه بینی با لب بالایی (NLA) از برخورد خط گذرنده از ساب نازال (subnasale) تا مرز ورمیلیون (vermillion) بالایی با خط مماس بر کلوملا تا ساب نازال تعریف می‌شود (شکل 7).

به طور کلی این زاویه در حالت ایده‌آل در زنان بین ۹۰ تا ۱۰۵ درجه و در مردان بین ۹۰ تا ۹۵ درجه در نظر گرفته می‌شود. اخیراً، زاویه کلوملا (CFA) بعنوان یک معیار بهتر پیشنهاد شده است. CFA زاویه‌ای بین خط اتصال کلوملا قدامی به ساب نازال و خط عمودی قائم بر خط افقی فرانکفورت است. مقدار معمول آن کمی بیشتر از NLA معمولی است، اما هنوز هم به طور کلی در همان محدوده زیبایی قرار دارد. صفحه صورت و خط متصل کننده گردن به چانه زاویه چانه- گردن (mentocervical) را تعریف می‌کنند. در حالت ایده‌آل این زاویه بین 80 تا 95 درجه قرار دارد (شکل 8).

اگر عرض صورت به پنج قسمت مساوی (هر یک به اندازه پهنای یک چشم) و طول آن به سه قسمت مساوی تقسیم شود، عرض یک بینی زیبا باید برابر با یک پنجم عرض صورت و طول بینی برابر با یک سوم طول صورت باشد. ارتفاع نوک بینی (فاصله نوک بینی تا صورت) ایده‌آل معمولا در حدود 65%-70% طول بینی است و پهنای پره‌های بینی تقریبا با فاصله‌ی بین دو گوشه داخلی چشم برابر هستند.

شکل 9: نسبت‌های طلایی در صورت

روش های زیبایی بینی

1) جراحی بینی:

از مهمترین روش های زیبایی بینی جراحی است که شامل انجام هر گونه جراحی در قسمت بیرونی یا داخلی بینی است. در جراحی بینی، قسمتهای نوک، کلوملا، پره‌های راست و چپ، تیغه، دورسوم، دیواره جانبی و سوراخ‌های پره‌ها در نظر گرفته می‌شوند.

انواع مختلف جراحی بینی عبارتند از:

رینوپلاستی (Rhinoplasty):

جراحی زیبایی بینی که جراحی بینی نیز نامیده می‌شود، یک عمل زیبایی است که برای افزایش هماهنگی صورت و نسبت بینی اجرا می‌گردد. این جراحی پلاستیک روشی ایمن و موثر برای رفع تعدادی از نگرانی‌ها از جمله موارد زیر است:

• عدم تقارن بینی
• نوک بینی عقابی، گوشتی یا قلابی شکل
• موقعیت سوراخ بینی و عرض پل
• سوراخ بینی گشاد و بزرگ
• قوز یا برآمدگی در پل بینی
• عرض بسیار پهن یا خیلی باریک بینی
• افتادگی نوک بینی (زاویه بین لب بالا و پایین بینی کمتر از 90 درجه است)
• ناهنجاری های پس از سانحه: انحرافات شکل بعد از آسیب بینی
• مشکلات مجاری تنفسی بینی

در سراسر دنیا از دو روش اصلی در جراحی زیبایی بینی یعنی باز و بسته استفاده می‌شود. نامگذاری آنها میزان در معرض قرار گرفتن اسکلت بینی در حین جراحی را توصیف می‌کند. در روش جراحی بسته، برش‌ها در داخل سوراخ‌های بینی انجام می‌شود.

سپس پوست از ساختار بینی جدا شده و استخوان و غضروف به شکل جدید خود مرتب می‌شوند. این روش دید نسبتاً کمی دارد و جراح پلاستیک مجبور است بیشتر از حس لامسه خود استفاده کند. در روش باز، علاوه بر برش‌هایی در سوراخ‌های بینی، یک برش کوچکتر در کلوملا (بخشی از بینی واقع شده بین دو سوراخ بینی) ایجاد می‌شود.

این برش اگرچه خارجی است، اما به مرور بهبود می‌یابد. در این حالت، پوست از ساختمان زیرین جدا شده و بالا برده می‌شود، به طوری که پزشک به راحتی منطقه مورد نظر را می‌بیند.

شکل 10: انواع حراجی زیبایی

توربینوپلاستی (Turbinoplasty): کم کردن اندازه شاخکهای بینی از طریق سوزاندن، برداشتن نیمه کامل یا استفاده از Rf به منظور باز کردن راه هوایی بینی که در اثر التهاب و بزرگ شدن شاخکها مسدود شده است.

شکل 11: شاخک‌های طبیعی و غیرطبیعی

سپتوپلاستی (Septoplasty):اصلاح نقص و بدشکلی تیغه بینی از طریق جراحی است. سپتوم ساختاری متشکل از استخوان و غضروف است که در قسمت مرکزی بینی واقع شده و یک حفره بینی را از دیگری جدا می‌کند. وقتی تیغه بینی منحرف شود، می‌تواند یک طرف بینی را مسدود کرده و جریان هوا را به طور قابل توجهی مختل سازد.

سپتوپلاستی با برداشتن قسمت منحرف و بازسازی استخوان و غضروف باقیمانده تلاش می‌کند تا حد ممکن تیغه را در موقعیت خط وسط صاف کرده و راه هوایی را باز کند. سپتوپلاستی یک عمل سرپایی است که تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. خطرات مرتبط ممکن است عفونت‌، هماتوم سپتوم، سوراخ شدن و خونریزی باشد.

رینوسپتوپلاستی (Rhinosseptoplasty): در مواقعی که انحراف تیغه بینی پیچیده‌تر باشد یا نقص مرتبط با قسمت خارجی بینی یا دریچه بینی باشد، ممکن است برای تنفس مناسب بینی نیاز به جراحی زیبایی بینی باشد. اگر انحراف تیغه در قسمت خارجی تر تیغه قرار داشته باشد، غالباً برای تثبیت نوک بینی و حفظ شکل خارجی بینی باید از یک غضروف دنده استفاده شود.

در گذشته افراد برای داشتن فرم بهتر بینی به عمل جراحی زیبایی بینی اعتماد می‌کردند. اخیراً، تمایل به استفاده از تکنیک‌های غیرتهاجمی بینی افزایش یافته است.

2) لیفیت بینی با نخ:

لیفت بینی با نخ بدون استفاده از ابزار جراحی به بهبود فرم بینی کمک می‌کند. از آنجایی‌ که این یک روش غیرتهاجمی با حداقل زمان خرابی است، به گزینه‌ای بسیار قابل قبول تبدیل شده است. این روند برای بالا بردن نوک و پل بینی موثر است. پس از انجام این روش، بینی باریک و صاف‌تری خواهید داشت.

پزشکان در این فرآیند پس از بی حسی موضعی سه نقطه از بینی شامل نوک، تیغه و انتهای بینی، نخ‌های نازکی به ضخامت 12/0 میلی‌متر مانند PDO (پلی دی اکسانون)،Polycaprolactone (پلی کاپرولاکتون) یا Polyglycolid (پلی گلیکولید) را که به مرور جذب می‌شوند، با استفاده از سوزنهای مخصوص در زیر پوست بینی جاگذاری می‌کنند. در بیشتر موارد، 10 تا 12 نخ کافی است. لیفتینگ نخ برای بافت‌های عروقی خطری ایجاد نمی‌کند.

انحلال نخ‌های چند رشته‌ای Polyglycolid و PDO، باعث کلاژن سازی تشکیل فیروبلاست‌های بافتی جدید و در نتیجه، فرم بینی سفت‌تر و محکم‌تر می‌شود. لازم به ذکر است که در انحرافات شدید نمی‌توان از روش لیفت بینی استفاده کرد.

شکل 12: لیفت بینی با نخ

3) تزریق فیلر:

یکی دیگر از روش های زیبایی بینی تزریق فیلر بینی است. فیلر یک ماده پر کننده تزریقی است که به مدت 6 تا 18 ماه شکل بینی را تغییر می‌دهد. از این روش برای پرکردن فضای خالی بینی جهت پنهان کردن برجستگی‌های ناشی از انحراف تیغه بینی و زاویه‌ای شدن بینی استفاده می‌شود. می‌توان این ماده را برای اصلاح فرم بینی در اطراف هر قسمت از بینی تزریق کرد. این روش برای بینی‌هایی با عدم تقارن، قوز بزرگ و انحرافات شدید مناسب نیست.

تزریق فیلر بینی در کلینیک و به صورت سرپایی انجام می‌شود. ابتدا بیمار دراز می‌کشد. پزشک سطح بینی را تمیز و بی حس می‌کند. سپس، یک سوزن نازک حاوی ماده پر کننده مانند رستیلن (Restylane)، کلسیم هیدروکسی اپتات و یا اسید هیالورونیک (hyaluronic acid) (می‌توان از بوتاکس نیز همراه با آنها استفاده کرد) در مناطق مورد نظر تزریق می‌شود. پزشک با استفاده از دست خود، مواد پرکننده را به طور مساوی در هر دو طرف پخش می‌کند.

شکل 13: تزریق فیلر

4) علاوه بر روش های زیبایی بینی که در بالا ذکر شد، روشهای دیگری مانند پلاسما تراپی با دستگاه پلاسماجت نیز امروزه برای بینی‌های گوشتی مورد توجه واقع شده است. در ابتدا پوست بینی تمیز و بی حس شده و سپس، به صورت نقطه‌ای با پلاسماجت سوزانده شده (پلاسماجت گرم) و کمی به سمت بالا لیفت داده می‌شود. می‌توان از این روش همراه با لیفت با نخ یا تزریق فیلر استفاده نمود.

شکل 14: استفاده از پلاسماجت در بینی