لیپوماتیک بازو و غبغب!!! مزایا و عوارض لیپوماتیک

با افزایش پذیرش جراحی زیبایی، تقاضا برای جراحی کانتور بدن به طور تصاعدی افزایش می یابد. یک نتیجه موفقیت آمیز، رضایت بخش و همچنین مفید برای شهرت جراح عمل است و همچنین رویه فی نفسه درک سه بعدی از معماری چربی بدن برای موفقیت در کانتورینگ بدن با لیپوماتیک (پیکرتراشی) ضروری است.

همانطور که  جراحی های لیپوماتیک های بیشتر و بیشتری در حال انجام است، به احتمال زیاد نتایج و عواقب نامطلوب بیشتری مشاهده می شود. آموزش مناسب جراحی پلاستیک در انجام لیپوماتیک در به حداقل رساندن این مشکلات الزامی است.

مقدمه

لیپوماتیک یکی از محبوب ترین اقدامات جراحی زیبایی است که در حال حاضر توسط جراحان پلاستیک در سراسر جهان انجام می شود. در ابتدا باید روشن باشد که لیپوماتیک در درجه اول روش کاهش وزن نیست، بلکه منظور از آن این است که یک روش کانتورینگ بدن است و بنابراین در صورت وجود عوارض و نتایج نامطلوب، همیشه باید به محدودیت های ذاتی و مسائل ایمنی مربوط به آن توجه شود و تا آنجا که ممکن است اجتناب شود.

از زمان معرفی لیپوماتیک اصلاحات زیادی در مفهوم اصلی انجام شده است تا اثر آن بیشتر شود و از بروز عوارض کاسته شود. مفهوم اصلی حذف چربی اضافی از قسمت های موضعی بدن به چارلز دوجاریه نسبت داده می شود، که در سال 1921 با استفاده از کورت رحم از ساق پا و زانوهای بالرین سعی در برداشتن چربی زیر جلدی داشت. با این حال، یک  اشتباه سهوی آسیب به عروق ران منجر به قطع پای رقصنده شد. این عارضه تأسف بار باعث کاهش علاقه و مهار توسعه بیشتر در این رویه برای چندین دهه شده است.

لیپوماتیک مدرن با تکنیک و ابزارهای جورجیو فیشر و آرپاد فیشر آغاز شد. که اولین بار استفاده از ابزارهای توخالی و دستگاه مکش برای لیپوماتیک را در سال 1976 گزارش کرد. اندکی پس از آن، پیر فورنیر این روش را بیشتر بهبود بخشید و از “روش خشک” برای لیپوماتیک حمایت کرد.

با این حال، استقبال و محبوبیت گسترده لیپوماتیک به دلیل ایلووز است که “روش مرطوب” لیپوماتیک را ابداع کرد و مفهوم “کالبد شکافی ناپیوسته” را مطرح کرد. جالب اینجاست که این یک متخصص گوش و حلق و بینی-جولیوس نیومن بود که برای اولین بار از این اصطلاح استفاده کرد.

لیپوماتیک در سال 1983 نقطه عطف بعدی در سال 1987 بود، زمانی که کلین ایمنی بی سابقه ای را با استفاده از “لیپوماتیک تومس” گزارش داد. در سال 1989، مارکو گاسپاروتی “لیپوماتیک زیر پوستی سطحی” را توصیف کرد که باعث جمع شدن موثرتر پوست می شود و بنابراین کاربرد این بیشتر می شود.

روش انجام لبپوماتیک

همزمان با تغییر در تکنیک های جراحی، دستگاه های جدیدتری در تلاش برای بهبود سهولت و مشخصات ایمنی لیپوماتیک ابداع شد. لیپوماتیک با کمک قدرت (PAL) توسط Rebelo ساخته شد. لیپوماتیک به کمک سونوگرافی (UAL) توسط مایکل زوچی ساخته شد. روش لیپوماتیک به کمک لیزر نیز شرح داده شده است.

جدیدترین مورد لیپوماتیک به کمک جت آب بوده است. که توسط Taufig در سال 2000 ابداع شد. با ظهور پیشرفت های جدیدتر تکنولوژی، امروزه معمولاً لیپوماتیک “دستی انجام شده” به عنوان لیپوماتیک با مکش شناخته می شود.

همانطور که در بالا ذکر شد، هدف اصلی لیپوماتیک کاهش رسوبات چربی در مناطق محلی خاص و دستیابی به کانتورهای متناسب بدن بدون کمبود زمان زیاد است. لیپوماتیک طی تقریباً چهار دهه به طرز چشمگیری تکامل یافته است و به عنوان یک روش جراحی زیبایی اغلب در جهان انجام می شود.

تکامل تکنیک ها و تجهیزات مختلف بدیهی است که تمایل به کاهش تلاش جسمی جراح، افزایش اثربخشی و انتخاب حذف واقعی چربی با حفظ بافت فیبری و ساختار عصبی عروقی و به حداقل رساندن درد و ناراحتی بیمار تحریک شده است. اگرچه، اگر اصول اساسی همیشه رعایت شود، لیپوماتیک می تواند یک روش ایمن تلقی شود، اما چندین مقاله منتشر شده علمی و همچنین گزارش هایی که در مطبوعات منتشر می شود، نشان می دهد که در صورت عدم رعایت این موارد، می تواند عوارض قابل توجهی داشته باشد.

لیپوماتیک بازو

در دنیای زیبایی امروز، بازوهای سفت و خوش فرم تمرکز اصلی زنانی است که به دنبال یک فیزیک بدنی عالی هستند. با افزایش سن یا افزایش وزن، چربی در قسمت‌های بالایی بازوها می‌تواند تجمع یابد و ازبین بردن این چربی از طریق رژیم غذایی و ورزش بسیار سخت خواهد بود.

در صورت وجود این مشکل، لیپوماتیک کمک می‌کند تا این بافت چربی کاهش یابد. با استفاده از این روش انعطاف پذیر و مناسب، پزشک می‌تواند بازوهایی سفت و لاغر متناسب با بقیه بدن شما ایجاد نماید.

بیماران اغلب داستان مشابهی راجع به اینکه چگونه روی بازوی خود برای سالها کار کرده‌اند، اما هیچ نتیجهٔ مناسبی نگرفته‌اند را بازگو می‌کنند. همچنین بیماران به پزشکان می گویند که می‌دانند که عضلات قوی دارند اما تعجب می‌کنند که چرا هیچ کدام از آنها را نمی‌توانند فرم دهند.

اکثر این بیماران احساس نا امیدی می‌کنند زیرا تصور می‌نمایند هرگز قادر به داشتن بازوهای متناسب و زیبا نخواهند بود. مشکل تمرینات ورزشی این است که با انجام این تمرینات از هر نوع چربی خلاص نمی‌شوید و یا روند از دست دادن چربی شما خیلی آهسته است.

زنان در مقایسه با مردان مقدار قابل توجهی از چربی را روی سطح بازوهای خود دارند. در مردان این لایه چربی بسیار نازک است بنابراین عضلات به راحتی دیده می‌شوند. در زنان این لایه چربی اغلب ½ تا ¾ ضخامت دارند که این مقدار به اندازه کافی برای مخفی کردن هر کانتور عضلانی که ممکن است زنان داشته باشند، کافی است.

تا زمانی که این چربی از بین نرود، یک زن هرگز قادر به دستیابی به یک کانتور جذاب نخواهد بود. هنگامیکه پزشک به صورت حرفه‌ای لایه‌ای از چربی را از روی بازوهای شما بر می‌دارد، ممکن است تنها 1 تا 2 میلی متر از چربی باقی مانده باشد و این روند موجب می‌گردد تا کانتور عضلات شما به طور دقیق نشان داده شود. شما بلافاصله بازوهای سفت و لاغر مورد نظر خود را مشاهده خواهید کرد و نتایج بسیار پایدار خواهند بود.

اهداف لیپوماتیک بازو

بیمارانی که به دنبال انجام لیپوماتیک بازو هستند، دو هدف اصلی را دنبال می‌کنند:

• دستیابی به ظاهر متناسب بازو
• با انجام این کار، احساس راحتی خواهید داشت و راحت‌تر می‌توانید از لباس‌های بدون آستین استفاده نمایید

این دو هدف همراه یکدیگر هستند، و تنها هدف پزشکان این است که بیماران به راحتی تناسب اندام خود را به دست آورند. از دید پزشکان لیپوماتیک از بین بردن چربی نیست، زیرا این امر می‌تواند دیدگاه بسیار محدودی درباره چگونگی توانایی روش لیپوماتیک باشد.

در عوض، پزشکان لیپوماتیک را به عنوان یک ابزار مؤثر بهبود ظاهر بدن بیماران می‌شناسند. با در نظر گرفتن این دیدگاه، پزشکان از لیپوماتیک به عنوان یک ابزار برای برداشتن مقادیر مناسب چربی از مکان‌های دقیق استفاده می‌کنند تا ظاهر زیبایی را به منطقه مورد نظر بدهند.

حتی اگر بازوها فقط یک توده غیر پیچیده و ساده از بافت باشند، در واقع نیاز به بازسازی حرفه‌ای برای اطمینان از رسیدن به اهداف زیبایی مورد نظر دارند.

پزشکان همچنین در هنگام معاینهٔ بازوها، منطقه پشت زیر بغل را نیز بررسی می‌کنند. هنگامی که چربی در بازوها تجمع می‌یابد، به ندرت تنها در همان محل محدود می‌شود. چربی‌های زیر بغل، نگرانی بزرگی برای زنان است، زیرا این چربی‌ها در هنگامی که بیرون می‌زنند، به راحتی قابل مشاهده هستند.

با در نظر گرفتن این مشکل علاوه بر قسمت‌های بالایی بازو، اعمال یک روش دینامیک توسط پزشک برای هر بیماری که به دنبال لاغر و سفت کردن بازوهای خود می‌باشد، مناسب خواهد بود. برخی از محاسن و مزایای انجام عمل لیپوماتیک برای بازو عبارت‌اند از:

• لاغر و سفت شدن کل بازوها بدون شل شدگی
• بدون برش، بدون به جا ماندن اسکار طولانی در طول بازو
• تحت بیهوشی موضعی و نه عمومی انجام می‌شود
• بهبود کانتور و ظاهر عضلات بازو
• دستیابی سریع به دورهٔ بهبود و نتایج در مدت زمان کوتاه

یکی دیگر از از مزایای لیپوماتیک امکان تزریق همزمان چربی استخراج شده است ، پس از تخلیه چربی‌ها به دلیل اینکه در این روش آسیبی به چربی‌ها وارد نمی‌شود می‌توان چربی‌های استخراج شده را به نواحی مختلف بدن تزریق نمود.

عمل لیپوماتیک بازو می‌تواند هم بر روی مردان و هم زنانی انجام شود که در سلامت کامل هستند اما با چربی‌های موضعی انباشته شده در بازوهای خود مشکل دارند و احساس ناراحتی می‌کنند.

لیپوماتیک بازو برای افراد زیر مناسب است:

زنانی با بازوهای لاغر فیت اما نامشخص

لیپوماتیک نتایج خوبی در فرم دهی بازوی افرادی دارد که فیت هستند، اما می‌خواهند تمایز بیشتری در عضلات خود به دست آورند، را ایجاد می‌کند.

زنان با بازوهای متوسط، دارای چربی متوسط و کمبود کانتور عضلات

متقاضی مناسب لیپوماتیک کسی است که دارای عضلات قوی است اما دارای بیش از ½ اینچ چربی در قسمت پایین و در دو طرف بازو است که این چربی باعث می‌شود بازو بد فرم به نظر برسد یا کمی بیرون زدگی داشته باشد. انجام لیپوماتیک در این نوع بیماران اغلب با لاغری قابل توجه و بهبودی فوق العاده در شکل و خطوط عضلات همراه است. پس از انجام لیپوماتیک، به نظر می‌رسد که فرد ماه‌ها تمرینات ورزشی را برای بهبود ظاهر بازوی خود انجام داده است.

زنان با بازوهای بزرگ با میزان زیادی چربی و شل شدگی متوسط

متخصصین جراح معتقدند که تنها درمان برای بسیاری از بیمارانی که دارای شل شدگی متوسط بازو هستند، انجام لیفت بازو  براکیوپلاستی است. اگر چه این روش می‌تواند موجب از بین رفتن شل شدگی بازو گردد، اما بیماران هنوز هم مقدار زیادی از چربی در دو طرف بازو خواهند داشت که مانع از ایجاد ظاهری عضلانی می‌گردد. بهتر است که بیماران لیپوماتیک را نیز برای سفا شدن و لیفت بازو علاوه بر به دست آوردن کانتورینگ عضلانی انجام دهند.

زنانی که دچار میزان زیادی شل شدگی بازو هستند، اما ضخامت قابل توجهی از چربی ندارند. اگر چه برخی از زنان در این گروه می‌توانند لیپوماتیک بازو را انجام دهند، اما بسیاری از آن‌ها نیز به انجام یک لیفت بازوی معمول نیاز دارند.

لیپوماتیک غبغب

همه افراد شبیه هم نیستند، همین طور همه گردن ها نیز شبیه هم نیستند. واضح است که برخی از گردن ها فقط بیماری محدودی دارند، در حالیکه برخی دیگر می توانند مشکلات بزرگتر و یا چند بیماری داشته باشند. بنابراین، درمان باید مختص با بیماری فرد باشد و ممکن است یک درمان بسیار ساده ویا یک درمان بسیار پیشرفته و ترکیبی باشد.

در این موارد مشاوره صحیح توسط  پزشک ماهر و متخصص در مورد مشکل شما در روند درمان شما نقشی کلیدی و حیاتی دارد.

با وجود جراحی و خارج کردن مقدار زیادی چربی از قسمت زیر چانه شما که باعث چاق تر دیده شدن این قسمت می شد، ممکن است باز هم غبغب در شما باقی مانده باشد.

عمل لیپوماتیک در قسمت چانه انجام می شود تا ظاهر غبغب که بخاطر انباشت چربی در این ناحیه  بوجود آمده است را بهبود ببخشد. همچنین این عمل به بهبود ظاهری گردن و فک پایین نیز کمک می کند.

انباشت مقدار زیادی چربی در قسمت زیر چانه ظاهری نامناسب از شما را به دیگران ارائه می دهد. پزشکان به وسیله عمل لیپوماتیک قادرند این چربی اضافی را از بدن شما خارج کنند. عمل زیبایی لیپوماتیک چانه  مثل سایر عمل های جراحی زیبایی به وسیله بی حسی موضعی انجام می شود و در حدود 45 دقیقه طول می کشد.

بهترین نتایج از این گونه اعمال جراحی مورد انتظار هستند. عوارض جانبی بسیار پایینی دارند و در کوتاه ترین زمان بهبود می‌یابند. نحوه برش چربی در این جراحی منحصر به فرد می باشد و در این جراحی به وسیله ویبره سه بعدی که چربی ها را از هم باز می کند صورت می گیرد.

پس از آنکه چربی ها از هم جدا شدند به راحتی و در روشی امن توسط لوله هایی کوچک از بدن خارج می شوند. برخی از بیماران اظهار داشته اند که در طول عمل و در اثر لرزش ویبراتور دچار احساس قلقلک نیز شده اند، به همین خاطر به این روش اسم ” لیپو قلقلکی ” داده اند.

برخی از مزایای لیپوماتیک غبغب در زیر آمده است:

• برآمدگی چربی گردن
• غبغب
• چربی اضافی در ناحیه گردن و چانه
• چربی اضافی در زیر چانه
• افتادگی در چانه
• موارد تعریف نشده
• چانه ضعیف
• عضلات ضعیف فک

در کل این مقاله با هدف گردآوری نتایج نامطلوب احتمالی این روش جراحی زیبایی در نواحی مختلف مورد علاقه، شناسایی عوامل خطر و علل احتمالی این مشکلات و تلاش برای به کارگیری دستورالعمل های کلی و خاص برای جلوگیری از مشکلات و همچنین بحث در مورد مدیریت این عوارض نگارش شده است.

مواد و روش ها / تجربه ها و فید بک ها در جراحی لیپوماتیک

لیپوماتیک با عوارض مختلفی همراه است که می توان از بسیاری از آنها جلوگیری کرد. همانطور که در جدول 1 نشان داده شده است، می توان این عوارض را به طور کلی در سه گروه دسته بندی کرد.

جدول 1

عوارض لیپوماتیک

ادم و اکیموز

تقریباً بعد از هر روش لیپوماتیک تورم یا ادم به عنوان یک واکنش طبیعی بافتهای انسانی نسبت به ضربه واقعی جراحی کانول، شبیه پاسخ التهاب استریل که پس از هر ضربه ایجاد می شود، پیش بینی می شود.

این امر معمولاً با استفاده فوری از لباس فشرده سازی برای مدت 4-6 هفته کنترل می شود. این تورم در طی 24-48 ساعت پس از عمل آشکار خواهد شد و در طی 10-14 روز اول به آرامی افزایش می یابد. نرم و ملایم و بدون علائم قابل توجهی از التهاب حساس است.

پس از آن، باقیمانده مایعات نفوذی، سرم و چربی تجزیه شده توسط بدن جذب می شود، تورم تا پایان 2-3 هفته به قوام محکم تری به چوبی تغییر می کند، بدون درد یا کمترین درد و ناراحتی. با پایان 4 هفته، قسمتهایی از مناطق متورم شده ورم شده به صورت تکه ای نرم می شوند تا اینکه در پایان 6-8 هفته کل ناحیه نرم شدن ثابت را نشان می دهد.

بسته به گستردگی ناحیه عمل شده، 3 ماه پس از عمل، بافتها تمایل به بازگشت به حالت طبیعی درخشان دارند. به ندرت، ادم شکننده پس از عمل با درد و ناراحتی غیرمعمول بیش از 6 هفته ادامه دارد و به گفته شیفمن این ممکن است به دلیل ضربه بیش از حد به بافت ها منجر به آسیب داخلی مانند سوختگی باشد. سپس این مدت زمان بیشتری طول می کشد تا برطرف شود و ممکن است منجر به افزایش زخم، فیبروز و اغلب بی نظمی های کانتور سطح شود.

ادم مداوم همچنین می تواند به کم خونی قبل از عمل، کاهش پروتئین های سرم و سو mal عملکرد کلیه مربوط شود که منع استفاده از جراحی است. در صورت مشکوک بودن به آنها بعد از عمل، در صورت لزوم ، با تزریق خون لازم است کم خونی قابل توجهی اصلاح شود، سطح پروتئین با رژیم غذایی با پروتئین بالا و سو عملکرد کلیه با اقدامات لازم نفرولوژیکی کاهش یابد.

اعتقاد بر این است که PAL با کاهش تلاش های جراح و در نتیجه ضربه کلی به بافت ها می تواند تورم بعد از عمل را در مقایسه با SAL کاهش دهد. از طرف دیگر، معمولاً مشاهده می شود که تورم بعد از UAL تا حدی بیشتر از آن است که با PAL یا SAL دیده می شود. اینکه این امر ناشی از گرمای تولید شده توسط کاوشگر اولتراسونیک یا آسیب بیشتر به لنفاوی است، محل بحث است.

بنابراین برخی از روش هایی که معمولاً برای به حداقل رساندن ادم بعد از عمل استفاده می شود:

استفاده از لباس فشاری مطلوب بلافاصله پس از جراحی

بخیه زدن بخیه های توصیه شده توسط تولدو و مواد با استفاده از پانسمان های جاذب جاذب برای 24 تا 48 ساعت اول برای اجازه خروج مایع باقیمانده باقیمانده و واکنش شدید نیست. با این حال، از نظر ما، این می تواند برای بسیاری از بیماران بسیار دست و پا گیر و ناخوشایند باشد و کاربرد آن بدون شک سودمند نیست. نویسندگان مختلف استفاده از PAL را توصیه می کنند

تأمین تخلیه لنفاوی دستی در اوایل دوره بعد از عمل.

در تجربه ما با لیپوماتیک ملایم، یک لباس فشاری مطلوب و ماساژ تخلیه لنفاوی اولیه به تسریع پاکسازی ادم کمک می کند. در سری ما، 1.7٪ بیماران پس از عمل ادم مداوم قابل توجهی داشتند. همه آنها با استفاده گسترده از لباس فشرده سازی و ماساژ به صورت محافظه کارانه مدیریت می شد. در موارد مقاوم، شیفمن توصیه می کند لیپوماتیک را با فشرده سازی کافی تکرار کنید.

سروما

جمع آوری مایعات سروز در ناحیه لیپوماتیک ممکن است به دلیل ضربه بیش از حد بافتی باشد ، به دنبال سو aggressiveاستفاده شدید از یک ناحیه با شکستن گسترده شبکه بافت فیبری که منجر به تشکیل حفره منفرد می شود یا ممکن است به دلیل آسیب قابل توجه به لنفاوی باشد. طبق تجربه ما ، اگر لباس فشاری داده شده به بیمار مناسب نباشد یا بیمار بارها لباس را برداشته و دوباره آن را بپوشد ، این امر نیز به تشکیل سروما کمک می کند. برخی مطالعات نشان می دهد که UAL با شیوع بالاتر سروما مرتبط است.

یک مجموعه سروز موضعی معمولاً در روزهای 5 تا 7 بعد از عمل شناسایی می شود. در این مرحله ، اگر لایه اضافی در منطقه خاص درون لباس فشرده سازی فراهم شود، در بسیاری از موارد سروما در 10-10 روز ته نشین می شود. ما در 3.5٪ موارد سرووم موضعی مشاهده کرده ایم. سروما بیشتر در ران و خلفی ران و در قسمت تحتانی شکم دیده می شود.

ما همچنین هنگامی که مایعات به دنبال بیضه چربی شکم، به ویژه لیپوماتیک شکم ، به کیسه بیضه یا لابیا کشیده می شوند ، یک نمایش منحصر به فرد سروما مشاهده می کنیم. طبق تجربه ما، این یک نمایش ترسناک تر از آنچه که در حال حاضر است ارائه می دهد و معمولاً طی 10 روز تا 2 هفته برطرف می شود.

هنگامی که لیپوماتیک چربی شرمگاهی برنامه ریزی می شود ، از بیمار خواسته می شود که این دنباله را پیش بینی کند تا تعجب نکند. ما با محدود کردن تحرک بیش از حد در 3 روز اول پس از جراحی و پوشیدن لباس زیر و لباس مناسب برای بیماران، موفق شده ایم از این مشکل جلوگیری کنیم.

در دو نوبت، مجموعه های بزرگ سروز مداوم در کیسه بیضه در طی 2 هفته آسپیراسیون و به دنبال آن پانسمان های فشرده سازی انجام و پس از آن به طور ناخوشایند برطرف شد.

هماتوم

یک ارزیابی کامل قبل از عمل شامل شمارش کامل خون با پلاکت ، آزمایش عملکرد کبد و مشخصات انعقادی تا حد زیادی در جلوگیری از تشکیل هماتوم انجام می شود. همچنین توصیه می شود بیماران حداقل 7 روز قبل از عمل باید سیگار كشیدن و داروهایی مانند آسپیرین ، كلوپیدوگرل ، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، ویتامین E، گلوكوزامین، كندرویتین، جینسینگ و جینكوبیلوبا را متوقف كنند.

در طول جراحی، استفاده از روش تزریق فوق العاده مرطوب یا تومسنت حاوی 1: 1 000 000 آدرنالین برای به حداقل رساندن خونریزی توصیه می شود. Hunstad توصیه می کند حداقل 20 دقیقه پس از نفوذ منتظر اثر منقبض کننده عروقی بهینه آدرنالین باشید. به همین ترتیب ، استفاده از میکرو کانولا (قطر 3 میلی متر یا کمتر) همراه با نوک تیز نقش مهمی در کاهش خونریزی و در نتیجه تشکیل هماتوم دارد. استفاده از لباسهای فشرده سازی سفارشی بعد از عمل برای کاهش خونریزی بسیار مهم است

در تجربه ما، با استفاده از اصول فوق الذکر ، فقط یک بیمار مبتلا به هماتوم کوچک پس از عمل داشته ایم. لاترنتا توصیه می کند که هماتوم های کوچک رها شوند. هماتومای سایز متوسط ​​مجاز به مایع شدن و تنفس است و بدنبال آن لباسهای فشرده سازی و هماتومای سایز بزرگ از طریق بندر لیپوماتیک تخلیه می شوند و یا با لیپوماتیک مکرر و به دنبال آن تخلیه مکش در موارد انتخاب شده انجام می شود.

عفونت

وقوع عفونت پس از لیپوماتیک خوشبختانه بسیار نادر است و نویسندگان مختلف بروز کمتر از 1٪ را گزارش می کنند. در تجربه ما از 600 مورد، میزان عفونت در بیماران لیپوماتیک 0.3٪ بود. هر دو مورد ما دارای آبسه های کوچک و لکه های نکروز پوستی با ضخامت کامل در منطقه مجاور بود. شایعترین علت موضعی چنین عفونی وجود هماتوم در بافتهای زیرپوستی با آلودگی ثانویه باکتریایی است.

شایع ترین علت سیستمیک عفونت ، دیابت کنترل نشده یا ضعیف کنترل شده است. بررسی های قبل از عمل باید شامل سطح قند خون به ویژه برای بیماران بالای 30 سال یا با سابقه خانوادگی دیابت شیرین باشد. بیماران دیابتی باید کنترل قند خون مناسبی داشته باشند تا بتوانند این خطر را کاهش دهند.

به گفته ایگرا و لانزر، بیماران با وضعیت نقص ایمنی (سروتیک مثبت ، کورتیکواستروئیدهای خوراکی و غیره) کمتر از بیماران ایده آل برای لیپوماتیک هستند. آنها همچنین توصیه می کنند که بیماران حداقل 2 هفته قبل و 7 روز پس از جراحی سیگار کشیدن را قطع کنند. تولدو و مواد استفاده از آنتی بیوتیک های تزریقی در حین عمل را توصیه می کنند، برای آنتی بیوتیک های خوراکی پیشگیری به مدت 5-7 روز در تمام موارد لیپوماتیک بزرگ دنبال می شود.

شلی پوست

پوست در مناطق خاص به ویژه پس از لیپوماتیک مستعد ایجاد افزونگی یا شلی است. این ممکن است به دلیل میزان چربی حذف شده و همچنین عدم جمع شدن کامل یا بهینه پوست باشد. این نواحی شامل پانیکولوس بزرگ شکمی ، بازوهای بزرگ و ران های داخلی با پوست شل است.

در تجربه ما، ما همچنین بعد از انجام لیپوماتیک در ناحیه تروکانتریک و همچنین سوپراپاتلر با مشکلات شلی پوست روبرو شده ایم. بیمارانی که خاصیت انعطاف پذیری ضعیف پوست، شلی عضلانی و عضلانی بیش از حد و رسوبات چربی زیادی دارند، که در حالت ایده آل ممکن است به جراحی های برداشتن پوست مانند برداشتن شکم یا لیفت ران یا لیفت بازو نیاز داشته باشند، اما برش های طولانی همراه با این روش ها را نمی خواهند و فقط باید لیپوماتیک انجام دهند.

پس از انجام لیپوماتیک به وضوح از این عواقب اخطار داده شود. یک رضایت نامه کتبی آگاهانه نیز باید به دلایل پزشکی این موضوع را ذکر کند. به بیمارانی که احتمال شلی باقیمانده پوست دارند نیز باید اطلاع داده شود که برای تشویق / اجازه دادن به حداکثر جمع شدن پوست ممکن است برای مدت طولانی تری ، بیش از 6 هفته معمول تا 8-12 هفته ، لباس فشرده سازی بپوشند.

هایپرپیگمانتاسیون

هایپرپیگمانتاسیون پوست بدنبال لیپوماتیک ممکن است به چندین عامل مربوط باشد:

• رسوب هموسیدرین از اکیموز
• فشار بیش از حد از لباس های فشرده سازی
• اصطکاک و برش در محل برش
• قرارگیری در معرض نور خورشید

داروهای برون زا به عنوان مثال: آهن درمانی عضلانی، قرص های ضد بارداری، ماینوسایکلین و غیره

بنابراین، پس از عمل ، لباس فشرده سازی باید به طور منظم بررسی شود ، باید از صفحه آفتاب گیر م effectiveثر استفاده شود و از قرار گرفتن در معرض نور خورشید اجتناب شود. هایپرپیگمانتاسیون ناحیه لیپوماتیک نیز اغلب پس از UAL مشاهده می شود.

طبق تجربه ما، 18.7٪ بیمار مبتلا به هایپرپیگمانتاسیون در مناطق لیپوماتیک داشتیم. اکثر این موارد به دنبال لیپوماتیک ران بوده است. در نتیجه، ما به تمام بیماران لیپوماتیک ران خود هشدار می دهیم که پس از عمل دچار هایپرپیگمانتاسیون می شوند. با این حال، در همه موارد هیپرپیگمانتیشن معمولاً در پایان یک سال پس از لیپوماتیک از بین می رود.

نکروز پوست

بیمارانی که سیگاری های مزمن هستند و سیگار را ترک نکرده اند، پس از لیپوماتیک شیوع نکروز پوستی زیادی دارند. نکروز پوست به احتمال زیاد با استفاده از کانولهای تیز و با لیپوماتیک سطحی بیش از حد خصوصاً با چرخاندن دهانه ها به سمت سطح پوست اتفاق می افتد.

این عوامل منجر به آسیب قابل توجهی به شبکه زیر پوستی عروق می شود که منجر به نکروز پوست می شود. به همین ترتیب ، لیپوماتیک تهاجمی شکم همراه با جراحی کامل ابدومینوپلاستی، سروما بزرگ یا هماتوم، خطر نکروز پوست را افزایش می دهد.

گزارش های قبلی حاکی از بروز نکروز پوستی بالاتر با UAL بود. همچنین به دلیل مشکلاتی مانند ضربه نهایی و تماس طولانی یا صمیمی پروب های سونوگرافی با درم بود. با این حال، مطالعات اخیر نشان می دهد که با تجربه بیشتر و استفاده از اصول اساسی، خطر نکروز پوست با UAL اکنون به طور قابل توجهی کمتر است.

پس از شناسایی، درمان شامل دبریدمان جراحی، آنتی بیوتیک و اکسیژن درمانی بیش از حد است. در مراحل اولیه که اریتم پوستی مشخص شده است. گزارش شده است که درمان اکسیژن پرفشار همراه با تزریق اکسیژن از طریق پوست مفید است.

در سری ما، نکروز پوست در 1٪ موارد مشاهده شد. در بیشتر موارد، این فقط ایسکمی سطحی بود که با حداقل اسکار برطرف شد. یک بیمار برای پوشاندن نقص بدنبال دبریدمان به پیوند پوست نیاز داشت. بیمار دیگری بخیه ثانویه پس از دبریدمان زد. همه بیماران دیگر با دبریدیم جزئی تحت درمان کافی قرار گرفتند و بهبود زخم با قصد ثانویه اتفاق افتاد.

هیپواستزی

هیپواستزی پس از لیپوماتیک بسیار شایع است ، اما احساسات به طور کلی تا پایان 1 سال به حالت طبیعی بر می گردند. درد مزمن نادر است و ممکن است به دلیل نوروم یا به علت آسیب به فاشیای اساسی یا عضله باشد. چند تزریق بی حس کننده موضعی ممکن است مفید باشد. درد بی وقفه ممکن است به آزادسازی جای زخم با یا بدون AFT نیاز داشته باشد.

هیپرستزی طولانی مدت به دنبال UAL گزارش شده است. این به دلیل آسیب رساندن به فسفولیپیدهای موجود در غلاف میلین است که منجر به دپولاریزاسیون اعصاب حسی پوستی می شود.

انحراف ناف

ما این عاقبت غیرمعمول را در شش بیمار پس از لیپوماتیک شکم مشاهده کرده ایم. انحراف ناف بعد از لیپوماتیک روی میز عمل مشخص نیست. با این حال، تا زمانی که بیمار برای برداشتن بخیه (7 امین روز بعد از عمل) فراخوانی می شود، بروز می کند. اگرچه در ماه های بعدی تا حدودی بهبود می یابد، اما هرگز خود به خود به خط میانی برنمی گردد. ویژگی جالب دیگر این است که انحراف همیشه به سمت راست شکم است.

عوارض سیستمیک

از دست دادن خون قابل توجه

در سری ما، 2.5٪ از بیماران از دست دادن خون قابل توجهی داشتند ، که انتقال خون را ضروری می کند. به گفته سامدال و همکاران، در طی لیپوماتیک خون از طریق سه مسیر از بین می رود:

• از دست دادن خون خارجی در لیپواسپیرات
• از دست دادن خون داخلی در فضاهای مرده
• از دست دادن خون در پارچه، اسفنج و پانسمان.

گزارش ها حاکی از آن است که به طور متوسط ​​5-15 میلی لیتر خون در هر لیتر لیپواسپیرات هنگام استفاده از روش فوق العاده مرطوب یا تومسی از بین می رود. حجم زیاد مایعات همراه با حتی دوز کمی آدرنالین (1: 1 000 000) ) برای به حداقل رساندن از دست دادن خون کافی است. کورتیس و همکاران از دست دادن خون داخلی را برابر با از دست دادن خون خارجی تخمین زده است. با این حال، سامدال و همکاران معتقد است که ممکن است این برآورد از دست دادن خون داخلی یک دست کم گرفتن باشد.

اقدامات کلی قبل و بعد از عمل برای به حداقل رساندن از دست دادن خون قبلاً بحث شده است. مطالعات اخیر نشان می دهد که از دست دادن خون با استفاده از SAL ، PAL و UAL کاملاً مشابه است. در حین عمل، اگر خونریزی بیش از 15٪ از حجم خون نباشد ، بلورهای کافی هستند. اینها طبق توصیه تزریق می شوند.

جدول 2

بیماران با بیش از 15٪ حجم خون از دست رفته ممکن است برای بازگرداندن حجم خون به کلوئیدهایی مانند دکستران، آلبومین یا خون نیاز داشته باشند. هموگلوبین پایین ملاک انتقال خون نیست. در عوض، وضعیت بالینی بیمار از اهمیت بیشتری برخوردار است و در صورت پایدار بودن علائم حیاتی اقدامات محافظه کارانه ای انجام می شود.

طبق گفته ایلووز، میزان چربی خارج شده نباید بیش از 6-8٪ وزن بدن بیمار باشد. Mangubat و Harbke نشان می دهد که وزن بیمار، زمان جراحی و حجم مایع رویی فاکتورهای مهمی برای پیش بینی از دست دادن خون پس از لیپوماتیک است.

طبق تجربه ما، بیمارانی که تا عصر بعد از جراحی به طور قابل توجهی رنگ پریده به نظر می رسند از انتقال خون بهره مند می‌شوند. ما معتقدیم که از دست دادن خون در فضای سوم که پس از جراحی ادامه دارد، به افت بیشتر هموگلوبین کمک می‌کند. سرگیجه و احساس ضعف بعد از عمل ممکن است به دلیل کمبود آب بدن، واکنش دارویی یا هموگلوبین کم باشد. به بیماران هموگلوبین زیر 8 گرم درصد با علائم، باید خون تزریق شود.

هیپوترمی

هیپوترمی به عنوان درجه حرارت اصلی بدن زیر 35 درجه سانتیگراد تعریف می شود. هیپوترمی با عوارض جانبی قلبی، افزایش خونریزی جراحی، عفونت، سپسیس و بهبودی تاخیری همراه است.

به طور کلی گرم کردن مایع نفوذ به دمای 37 درجه سانتیگراد توصیه می شود. با این حال، برخی معتقدند که این ممکن است منجر به افزایش گشاد شدن عروق و خونریزی شود.

ما از مایعات نفوذی که قبلاً گرم شده اند استفاده نمی کنیم و هیچ بیماری را به هیپوترمی مبتلا نکرده ایم. استفاده از پتو یا تشک هوای گرم به طور آزمایشی مفید است. در صورت شکایت بیمار از لرز ، در بعضی موارد به طور خلاصه دما را در اتاق عمل بالا می بریم.

DVT یا ترومبوآمبولی

عوامل پیش دفع کننده ترومبوز وریدی عمقی (DVT) شامل حالت های انعقادی انعقادی ارثی ، افراد سیگاری مزمن، جراحی بیش از 2 ساعت، چاقی، کم آبی بدن، سن بالا (> 60 سال)، بیماران با رگهای واریسی و بیمارانی که از قرص های ضد بارداری خوراکی استفاده می کنند. بنابراین، باید به بیماران آموزش داده شود كه حداقل 2 هفته قبل از عمل جراحی، سیگار كشیدن و قرص های ضد بارداری را كنار بگذارند.

باید تلاش شود تا زمان عملیات به حداقل برسد. لیپوماتیک نباید با سایر روشهای طولانی ترکیب شود. آبرسانی کافی باید به طور آزمایشی انجام شود. پروتکل باید شامل استفاده از حداقل بانداژ الاستوکرپ بعد از بالا بردن پا قبل از عمل در همه موارد باشد که احتمالاً حداقل 2 ساعت طول می کشد، با اعمال مجدد باند هر 2 ساعت تا زمانی که بیمار آمبولانس شود. از جوراب های فشرده سازی متوالی و پمپ های ضد DVT باید در هر زمان موجود استفاده شود.

بعد از عمل، از لباسهای فشرده و بیش از حد تنگ باید خودداری کرد. بسیج اولیه پس از عمل به طور قابل توجهی خطر DVT را کاهش می دهد. هپارین با وزن مولکولی کم، به عنوان مثال، انوکساپارین برای جلوگیری از DVT در موارد پرخطر و همچنین برای درمان DVT نشان داده شده است.

در مجموعه های ما، ما یک بیمار داشتیم که مشکوک بود پس از لیپوماتیک دچار DVT شده است. با این حال، یک مطالعه داپلر DVT را رد کرد و بیمار به صورت محافظه کارانه مدیریت شد.

DVT با درد در حالت استراحت و ورم اندام همراه است. افزایش درد در هنگام خمیدگی پشت پا (علامت هومن) و حساسیت حساس به گوساله ها در هنگام لمس از معیارهای تشخیصی مفیدی است. DVT با بی حرکتی، افزایش اندام، ضد انعقاد با هپارین وریدی (IV) یا هپارین درمانی با وزن مولکولی کم و در موارد انتخاب شده ترومبولیز یا فیلتر ورید اجوف تحتانی کنترل می‌شود.

برای آگاهی از ترومبوآمبولی پس از لیپوماتیک باید آستانه بسیار کمی داشته باشید. در یک نظرسنجی انجام شده برای ارزیابی میزان نتایج کشنده پس از لیپوماتیک، ترومبوآمبولی ریه قاتل شماره یک (25٪) بود. هر بیمار مبتلا به تنگی نفس یا درد قفسه سینه باید کاملاً مورد معاینه قرار گیرد و تحت درمان تهاجمی قرار گیرد.

درمان شامل درمان های حمایتی مانند اکسیژن، مسکن و پشتیبانی از تهویه است. ضد انعقاد با هپارین با وزن مولکولی کمر اصلی در مدیریت است. موارد انتخاب شده ممکن است نیاز به ترومبولیز یا inferior v داشته باشد.

سوراخ شدن احشایی

تا به امروز ، 11 مورد از سوراخ شدن احشایی در طی لیپوماتیک گزارش شده است. در یک نظرسنجی دیگر که به منظور ارزیابی میزان نتایج کشنده پس از لیپوماتیک انجام شد، سوراخ شدن احشایی مسئول 15٪ از نتایج کشنده بود. سوراخ شدن روده در حین لیپوماتیک به طور بالقوه کشنده است و با میزان مرگ و میر بسیار زیادی همراه است.

بیمارانی که چاق هستند، با زخم های قدیمی جراحی روی شکم، با تقسیم شدن رکتی و فتق دیواره شکم در معرض خطر بیشتری برای سوراخ شدن احشای حین لیپوماتیک هستند.

تولدو و مواد توصیه می كنند در حین انجام لیپوماتیک، گسترش بیش از حد شکم برای جلوگیری از نفوذ احشایی ناخواسته کانول باشد. در عین حال، همیشه باید هنگام عمل جراحی نوک کانول را با دست غیر مسلط مشاهده یا احساس کرد.

آموزش صحیح و نظارت دقیق بر بیمار پس از عمل ضروری است. بیماران با درد شدید بعد از لیپوماتیک شکم باید به دقت ارزیابی شوند تا سوراخ شدن احشای رد شود.

برای تأیید تشخیص ممکن است از اشعه ایکس ساده شکم در حالت ایستاده، اسکن توموگرافی یا لاپاراسکوپی استفاده شود. برای ترمیم سوراخ (احشای) باید شکم اضطراری انجام شود.

درد شدید قفسه سینه و تنگی نفس ممکن است نشان دهنده سوراخ شدن در قفسه سینه باشد. فشار بر روی قفسه دنده توسط دست غیر مسلط در طی لیپوماتیک خطر نفوذ سهوی قفسه سینه را به حداقل می رساند. با اشعه ایکس قفسه سینه پنوموتوراکس نشان داده می شود. قرار دادن لوله قفسه سینه، تنگی نفس را برطرف می کند.

ما در سری 600 موردی خود هیچگونه سوراخکاری احشایی را تجربه نکرده ایم.

عفونت کامل

مواردی از فاشیای نکروزان کننده پس از لیپوماتیک بدون سوراخ شدن احشای گزارش شده است. سو abuse مصرف الکل، بیماری عروق محیطی و سو mal تغذیه.

از نظر بالینی، اریتم و ادم در منطقه آسیب دیده دیده می شود. این به سرعت به سیانوز ، تشکیل تاول و گانگرن تبدیل می‌شود. گانگرن در سطح جذابیت بیشتر است. درمان شامل دبریدمان تهاجمی بافت های گانگرن، آنتی بیوتیک ها و درمان حمایتی است.

سندرم شوک سمی توسط اگزوتوکسین های ترشح شده توسط استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوک گروه A ایجاد می‌شود. درمان شامل دبریدمان جراحی تهاجمی، مراقبت های حمایتی، آنتی بیوتیک ها، ایمونوگلوبولین ها و درمان ضد انعقاد برای انعقاد داخل عروقی منتشر است.

در مجموعه های ما، ما حتی یک مورد عفونت کامل به دنبال لیپوماتیک نداشته ایم.

سندرم آمبولی چربی

مرگ و میر کلی سندرم آمبولی چربی (F.E.S ) پس از لیپوماتیک تقریباً 10-15٪ است. پاتوژنز این سندرم به دلیل موارد زیر است:

قطرات چربی نظریه مکانیکی از نواحی لیپوماتیک وارد وریدها شده و به ریه ها می روند

اسیدهای چرب فاقد تئوری بیوشیمیایی باعث آسیب اندوتلیال ریوی، غیرفعال کردن سورفاکتانت ریه و افزایش نفوذپذیری عروق می شود که منجر به خونریزی بینابینی و آلوئولی، ورم و پنومونیت شیمیایی می شود. این روند آسیب شناختی منجر به سندرم دیسترس تنفسی حاد می شود، که به صورت بالینی در 12 تا 24 ساعت بروز می کند.

در موارد مگا لیپوماتیک، لازم است که از این عارضه مخوف آگاه باشید و بر اساس علائم بیمار، سو high ظن بالایی داشته باشید. معیارها و دستورالعمل های خاصی برای تشخیص FES شرح داده شده است.

جدول 3

چه کسانی از لیپوماتیک ناراضی هستند؟

اینها بیمارانی هستند که علی رغم یک جلسه موفقیت آمیز لیپوماتیک شکایت خواهند کرد. طبق تجربه ما، تلاش برای شناسایی چنین بیمارانی قبل از عمل ضروری است، بنابراین ما می توانیم آنها را از جراحی دلسرد کنیم.

بر این اساس بیمارانی که قبل از جراحی تقاضای ضمانت می کنند و انتظار دارند لیپوماتیک سایر مشکلات شغلی، اجتماعی و عاطفی زندگی خود را حل کند، وسواس زیادی در بدن خود دارند و افرادی که تمایل به بهبود سبک زندگی ناسالم ندارند باید به عنوان بیماران بالقوه مشکل ساز در نظر گرفته شوند و از لیپوماتیک دلسرد می شود.

در مجموعه ما، از 8.2٪ بیمارانی که نتیجه لیپوماتیک خود را خوب یا ضعیف ارزیابی نکرده اند. 7/32 درصد بیماران علی رغم آنچه ما صادقانه به عنوان نتایج خوب ارزیابی کردیم، “ناراضی” بودند. با این حال  بیشتر این بیماران در نیمه ابتدایی مدت سریال ما بودند.

انتخاب خوب بیمار برای جلوگیری از انجام لیپوماتیک در بیمار با انتظارات غیرواقعی بسیار حیاتی است. مشاوره دقیق برای بحث در مورد نیازها و انتظارات بیمار و همچنین توضیح خطرات و مزایای لیپوماتیک اجباری است. باید به همه بیماران توضیح داده شود که ممکن است اصلاحات بیشتری لازم باشد.

بیماران مبتلا به اختلال بدشکلی بدن باید از جراحی دلسرد شوند زیرا در صورت عدم وجود مشکل قابل توجه، یک مشکل جدی را درک می کنند.

وزن، اندازه گیری ها و عکسها از سوابق قبل و بعد از عمل از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا اغلب بیماران تمایل دارند که قبل از جراحی شکل خود را فراموش کنند. برای جراحی و بیهوشی باید رضایت دقیق، معتبر و آگاهانه گرفته شود.

لیپوماتیک باید به عنوان یک روش کانتورینگ بدن و نه به عنوان یک روش کاهش وزن انجام شود. باید به بیماران اطلاع داده شود که پیوستن به رژیم غذایی معقول و رژیم منظم ورزشی نتایج لیپوماتیک را بیشتر بهبود می بخشد.

باید به بیماران فهماند که لیپوماتیک پایان برنامه کانتورینگ بدن آنها نیست، بلکه فقط یک شروع تازه است. بیماران باید تشویق شوند که لیپوماتیک را به عنوان مکانیزم شروع شروع بدنبال بهبودهای سبک زندگی برای حفظ مزایای لیپوماتیک ببینند.

اقدامات مهم برای جراحی لیپوماتیک

گرچه تجربه یک معلم عالی است، اما آموزش مناسب یک پایه واجب است. اصول کلی خاصی برای اطمینان از یک عمل جراحی لیپوماتیک موفق و بیمار خوشحال باید در مرحله آموزش القا شود. این شامل:

انتخاب مناسب بیمار، اطمینان از انتظارات واقع بینانه

معاینه دقیق ارزیابی رسوبات چربی بین برآمدگی های واقعی و کاذب تفاوت دارد، سستی و رنگ پوست را ارزیابی می کند، ضخامت پوست را ارزیابی می کند و سستی عضلانی! عضلانی را ارزیابی می کند

بحث و گفتگوی فرانک با بیماران در مورد گزینه های دیگر، دوره بعد از عمل و نتایج بالقوه روش. تضمین های دروغین برای جلب بیماران توجیه پذیر نیست.

قبل از جراحی باید رضایت نامه آگاهانه معتبر گرفته شود.

قبل از عمل، وزن، اندازه گیری ها و عکس ها باید حفظ شود.

علامت گذاری توپوگرافی در حالت ایستاده انجام می شود.

روش مناسب لیپوماتیک باید از موقعیت مناسب استفاده شده، روش فوق العاده مرطوب، بیش از 8٪ از وزن بدن برای لیپوماتیک باشد، از دست دادن خون را به حداقل برسانید، زمان جراحی را به حداقل برسانید، از میکرو کانولا، تونل متقاطع صاف استفاده کنید، از “محافظ باد” جلوگیری کنید مانند حرکات پاک کننده و از لیپوماتیک بسیار نزدیک به درم و عضله جلوگیری می کند.

از ایزولاسیون کافی ابزارها باید اطمینان حاصل شود.

آنتی بیوتیک های کم عمل طبق پروتکل های بیمارستان یا پزشک توصیه می شود.

اقدامات پیشگیری از DVT باید به طور معمول انجام شود.

نظارت کافی بر بیماران در حین عمل برای تشخیص عواقب زودرس پس از عمل ضروری است.

از آبرسانی کافی اطمینان حاصل کنید و به طور موقت از خروج ادرار کافی اطمینان حاصل کنید.

یک لباس فشاری متناسب باید کاملاً خالصانه پس از عمل برای کل دوره مقرر پوشیده شود.

بسیج زودهنگام به جلوگیری از DVT و همچنین بهبود احساس رفاه در بیماران کمک می کند.

پیگیری های منظم برای نظارت بر روند بهبودی پس از عمل الزامی است.

آموزش به بیماران در مورد اصلاحات سبک زندگی پس از عمل، ماندگاری نتایج لیپوماتیک را تضمین می کند.

در طی دوره عمل جراحی پلاستیک، برخی از نتایج نامطلوب اجتناب ناپذیر است. اطلاع رسانی صادقانه برای بیماران به محض تشخیص مشکل ضروری است. به همین ترتیب، بحث بدون ترس در مورد اقدامات لازم برای رفع این مشکلات و اطمینان جراح “در آنجا برای مراقبت” به شما کمک می کند تا ایمان بیمار به جراح خود برگردد. جراحان پلاستیک که در عمل نسبتاً جدید هستند، نباید از مشارکت یک جراح پلاستیک با تجربه تر در مدیریت چنین نتایج نامطلوبی دریغ کنند.

بنابراین آموزش مناسب، عملکرد ماهر لیپوماتیک و مدیریت دقیق هرگونه نتیجه نامطلوب این روش در میزان رضایت بیمار منعکس خواهد شد.